Rondkomen van een bijstandsuitkering met een chronische ziekte wordt
steeds onmogelijker. Ook in Amsterdam. Op financiële hulp voor deze
groep is zo zwaar bezuinigd, dat steeds meer chronisch zieken
afhankelijk worden van de voedselbank. Er blijft geen geld meer over om
van te eten.
Chronisch zieken, jong en oud hebben met dit probleem te maken.
Stein
(40 jaar) is zo'n chronisch zieke: 'Om ondanks mijn ziekte nog te
kunnen blijven functioneren, moet ik veel extra kosten maken om nog te
kunnen functioneren. Op advies van mijn artsen moet ik naast mijn
standaard medicijnen voedingssupplementen gebruiken, pijnstillers en
andere middelen. Ook extra fysiotherapie is noodzakelijk , meer dan er
vergoed wordt. Anders lig ik de hele dag ziek in bed. Verder is mijn
gebit aangetast als gevolg van mijn gezondheid. Maar de
ziektekostenverzekeraar vergoedt hiervan niks. Ik moet het allemaal
zelf betalen, maar ik heb nauwelijks geld. Nu moet ik naar de
voedselbank. '
De enorme prijsstijgingen van de
ziektekosten in combinatie van het wegvallen van de financiële
ondersteuning brengen de zieke en de gehandicapte minima zwaar in de
problemen.
Niet alleen zijn de ziektekostenpremies behoorlijk gestegen, maar ook
is het pakket vergoedingen verminderd door de ziektekostenverzekeraars.
Iedere stijging van het inmiddels torenhoge 'eigen risico' is voor een
chronisch zieke de zoveelste verlaging van het besteedbare inkomen. De
landelijke tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten(Wtcg) is
afgeschaft. De landelijke tegemoetkoming in het eigen risico is
afgeschaft. De langdurigheidstoeslag is afgeschaft. Eigen bijdrages voor
thuiszorg en hulpmiddelen moeten ook nog betaald worden. Dat gaat
allemaal niet van een bijstandsinkomen.
De gemeente
Amsterdam kent veel minimavoorzieningen. Voor de zieken en gehandicapten
is er deelname aan de collectieve zorgverzekering en kan het eigen
risico gespreid worden betaald. Beide regelingen kosten de deelnemer
samen € 168 per maand. Ook vergoedt de gemeente max € 93 van de
'meerkosten' die gemaakt moeten worden in verband met ziekte. Daar in
is een klein bedrag opgenomen als tegemoetkoming voor het 'eigen
risico'. Alle kosten moeten wel aantoonbaar en noodzakelijk zijn.
Daarnaast is er de bijzondere bijstand.
Een beroep op de gemeente is echter traag en frustrerend.
Stein:
'Je wilt niet weten hoeveel bureaucratie daarbij komt kijken. Ze
wijzen zoveel mogelijk alles af. Ik heb bijvoorbeeld wegens mijn ziekte
een hoog waterverbruik. Vergoeding van deze extra kosten is eerst
afgewezen. Mijn advocaat heeft hier bezwaar tegen ingesteld. Gewonnen.
Maar het is zo jammer hoe het moet gaan. Nu moet de gemeente ook de
advocaat nog betalen. Het is goedkoper als ze een goede regeling voor
chronisch zieken in zouden stellen.'
Niet iedereen heeft
een advocaat. Niet iedere chronisch zieke heeft de energie al die moeite
te doen. Bijvoorbeeld Jerry (49 jaar). Hij is al jaren ziek en door
zijn ziekte chronisch vermoeid. 'Mensen onderschatten hoeveel energie
alles mij kost. Misschien zou ik een beroep kunnen doen op de gemeente
om mijn dure medicijnen tegen de kramp in mijn benen te betalen of de
dure pijnstillers waar al mijn geld aan op gaat... Maar het wordt zo'n
strijd en het kost zoveel energie en die heb ik niet....'
Sinds
1 januari 2015 is de langdurigheidstoeslag die alle langdurige minima
ontvingen, vervangen door de individuele inkomenstoeslag. Hierin hebben
de gemeente de bevoegdheid om een maatwerk toeslag te verstrekken aan
mensen met een langdurig laag inkomen, nauwelijks vermogen en geen
perspectief op inkomensverbetering. Een toeslag die bij uitstek
geschikt lijkt om de chronisch zieke en gehandicapte minima een handje
te helpen.
Deze beleidsruimte wordt in Amsterdam echter
niet gebruikt. De individuele inkomenstoeslag is in Amsterdam
voorbehouden aan mensen die al een jaar in de schuldsanering zitten en
bestaat uit een cadeaubon van €15.
Beter zou het zijn de individuele inkomenstoeslag te gebruiken waar íe
echt voor bedoeld is. Dan zou het leven van een chronische zieke in
Amsterdam iets gemakkelijker kunnen worden.
Dejo Overdijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.